Vlak nadat Rusland Oekraïne binnenviel, nam de Europese Unie een ongekend besluit: voor het eerst ging ze over tot censuur, van Russische staatsmedia. Een Nederlandse internetprovider spande daar een rechtszaak over aan. De uitspraak volgt binnenkort, en bepaalt hoe serieus de EU het recht op vrije meningsuiting en persvrijheid neemt.
Maar de andere vraag is: als we de persvrijheid en vrijheid van meningsuiting schenden, kunnen we ons er dan wél tegen verdedigen? Dit artikel betoogt iig van niet: ook met de censuur, leidt dit er niet toe dat mensen die gevoelig zijn voor desinformatie, die desinformatie niet meer tot zich nemen. Dan heb je dus wel de lasten, en niet de lusten.
Sowieso is het een beslissing die niet te licht genomen moet worden, en wat dat betreft vind ik het al goed dat deze rechtzaak er is: die zorgt in ieder geval dat we daar als samenleving meer aandacht aan besteden, en het meer een bewuste keuze is als we ermee doorgaan.
Ja, dat is natuurlijk een goede vraag. Ik kan me echter niet voorstellen dat we echt compleet weerloos hiertegenover staan. Dat idee krijg je wel soms een beetje. Mijn ervaring is met mensen die in zo’n fuik zitten echt niet te overtuigen zijn van iets anders. Soms wel kort even, maar als je ze dan de volgende keer spreekt zitten ze er weer helemaal in. Misschien moet ik eens kijken naar het onderzoek op dat gebied. Misschien dat daar nog iets in staat.